w bliskości

См. также в других словарях:

• bliskość — ż V, DCMs. bliskośćści, blm 1. «małe oddalenie w przestrzeni; sąsiedztwo» Mieszkać w bliskości lasu. Bliskość morza. 2. «szybkie następstwo w czasie» Bliskość śmierci. Bliskość pożegnania. 3. «serdeczność, zażyłość, przyjazne stosunki» Uczucie… …   Słownik języka polskiego

• tuż — 1. «w bezpośredniej bliskości przestrzennej, sąsiedztwie przestrzennym (często powtórzone)» Tuż obok. Tuż niedaleko. Mieszkać tuż przy parku. Sklep tuż za rogiem. Samolot leciał tuż, tuż nad ziemią. 2. «w bezpośredniej bliskości czasowej (często… …   Słownik języka polskiego

• port — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. portrcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} basen wodny, np. na rzece, jeziorze, morzu położony w bezpośredniej bliskości brzegu, gdzie zawijają i cumują statki, stanowiący… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• heliakalny — «odnoszący się do Słońca; słoneczny» ∆ astr. Heliakalny wschód gwiazdy «wschód gwiazdy przypadający tuż przed wschodem Słońca, obserwowany pierwszy raz po okresie jej niewidoczności wskutek bliskości Słońca» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• kruszność — ż V, DCMs. krusznośćści, blm techn. «właściwość materiału wybuchowego polegająca na zdolności kruszenia przedmiotów znajdujących się w bezpośredniej bliskości w czasie jego wybuchu» …   Słownik języka polskiego

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• obok — 1. «przyimek łączący się z dopełniaczem, oznaczający» a) «znajdowanie się czegoś lub dzianie się w bezpośredniej bliskości, po prawej lub lewej stronie tego, co oznacza rzeczownik» Położyć łyżkę obok talerza. Siedzieć obok żony. Lampa stała obok… …   Słownik języka polskiego

• przedpole — n I; lm D. przedpoleli 1. «obszar, teren znajdujący się w bezpośredniej bliskości czegoś, przed czymś» Przedpola Warszawy. 2. łow. «teren znajdujący się przed stanowiskiem myśliwego» 3. sport. «w piłce nożnej: część boiska, zwłaszcza przed… …   Słownik języka polskiego

• przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… …   Słownik języka polskiego

• tu — 1. «zaimek wskazujący miejsce, gdzie się coś lub ktoś znajduje, gdzie się coś dzieje, odbywa lub ma odbyć» Co tu się dzieje? Skąd tu przyszedłeś? Tu mieszkamy. Gdzie tu są drzwi? ∆ Tu a tu «w jakimś miejscu już wiadomym, którego mówiący bliżej… …   Słownik języka polskiego

• u — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę u» ∆ U otwarte «u zwykłe w odróżnieniu od ó» 2. «samogłoska ustna, wymawiana przy znacznym wzniesieniu tylnej części języka ku podniebieniu miękkiemu, z silnym zwężeniem i zaokrągleniem warg» II «przyimek… …   Słownik języka polskiego